Για κάθε δουλειά και ένα διαφορετικό τρυπάνι

Η ποικιλία των τρυπανιών είναι πραγματικά τεράστια. Αλλά μόνο με το κατάλληλο για το συγκεκριμένο υλικό τρυπάνι θα μπορέσετε να ανοίξετε σωστά τις τρύπες που θέλετε.

Από τη λίθινη εποχή ακόμα, ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε πρωτόγονα τρυπάνια για να τρυπήσει πέτρες, κόκκαλα ή άλλα υλικά. Σήμερα παρόμοιες εργασίες, αν και πιο απαιτητικές, διεκπεραιώνονται ασύγκριτα πιο εύκολα και πιο γρήγορα χάρη στα σύγχρονα ηλεκτρικά εργαλεία. Συχνά ανοίγονται τρύπες σε τοίχους για να κρεμαστεί ένα κάδρο ή να στηριχτεί κάποιο ράφι και, ακόμα συχνότερα, οι ερασιτέχνες μάστορες ανοίγουν τρύπες, για τις κατασκευές ή τις επισκευές που κάνουν, σε ξύλο, σε μέταλλα ή σε πλαστικά υλικά. 
Σε κάθε περίπτωση, για μία καθαρή και σωστή διάτρηση απαιτείται όχι μόνο το αναγκαίο δράπανο αλλά και το κατάλληλο για το υλικό τρυπάνι. Ποιο τρυπάνι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε κάθε εργασία θα το βρείτε παρακάτω. 
Τα τρυπάνια παρουσιάζονται ταξινομημένα με βάση τις διάφορες χρήσεις: διάτρηση τοίχου, διάτρηση μετάλλων, διατρήσεις ξύλων και πλαστικών. Ορισμένες διαφοροποιήσεις ως προς τον τύπο τρυπανιών προκύπτουν και ανάλογα με τη διάμετρο της τρύπας. Υπάρχουν για παράδειγμα ειδικά τρυπάνια για τις τρύπες μεγάλης διαμέτρου σε ξύλα.


Προσοχή στην ποιότητα

Ένας αρχάριος δύσκολα θα μπορέσει να αξιολογήσει την ποιότητα ενός τρυπανιού. Όμως και από την τιμή, μπορεί κανείς να κρίνει πάνω κάτω αν πρόκειται για κάποιο φθηνό τρυπάνι με όχι ομαλή περιστροφή και με μικρή διάρκεια ζωής. Το σπιράλ στα απλά τρυπάνια έχει μορφοποιηθεί με τη συμπίεση εν θερμώ μιας χαλύβδινης βέργας. Στα ποιοτικά τρυπάνια, αντίθετα, το σπιράλ διαμορφώνεται με την αφαίρεση υλικού με φρεζάρισμα, κάτι που αναγνωρίζεται από τις κοφτερές ακμές του σπειρώματος. Τα φρεζαρισμένα τρυπάνια προσφέρουν ταχύτερη πρόοδο της εργασίας και μεγαλύτερη ακρίβεια διάτρησης, σε μέταλλα, σε πλαστικά και σε ξύλα. Στα τρυπάνια που προορίζονται για κρουστικά δράπανα, ιδιαίτερη σημασία έχει η επεξεργασία σκληρομετάλλου της μύτης.

Αγοράστε (μόνο) αυτό που χρειάζεστε

Η αγορά τρυπανιού είναι και ζήτημα αξιοπιστίας. Τα οικονομικά σετ που βρίσκετε σε χρωματοπωλεία, καταστήματα δομικών υλικών και στις εκπτώσεις, πολλές φορές δεν αξίζουν τα λεφτά τους. Η διάρκεια ζωής αυτών των τρυπανιών είναι μικρή. Το μοναδικό πλεονέκτημα που προσφέρουν είναι ότι έχετε στη διάθεσή σας μία μεγαλύτερη σειρά τρυπανιών διαφόρων διαμέτρων. Καλύτερα είναι όμως να αγοράζετε τα τρυπάνια μεμονωμένα, ανάλογα με τις ανάγκες σας και να δίνετε λίγα παραπάνω χρήματα, προκειμένου να αποκτήσετε ποιοτικά, επώνυμα τρυπάνια.

Μια ματιά στο στέλεχος

Το στέλεχος, το πάνω μέρος δηλαδή του κορμού που πιάνεται στο τσοκ, έχει κατά κανόνα σχήμα κυλινδρικό. Ορισμένοι τύποι προοριζόμενοι για δυσκολότερες διατρήσεις, έχουν στέλεχος τετραγωνισμένο ή εξαγωνικό για να πιάνονται στο τσοκ των αντίστοιχων εργαλείων με μεγαλύτερη σιγουριά.

Στα μεγαλύτερα τρυπάνια θα πρέπει να προσέξετε και το αν χωράει το στέλεχος στο άνοιγμα του τσοκ. Μερικά τρυπάνια με χοντρό κορμό έχουν φρεζαρισμένο, λεπτότερο το πάνω μέρος, για να μπορούν να προσαρμόζονται και σε εργαλεία με μικρότερο τσοκ. Τα τρυπάνια για τα κρουστικά δράπανα έχουν στελέχη ειδικά διαμορφωμένα, όπως π.χ. SDS-plus, SDS-Max ή μεγάλο κώνο. Είναι κατάλληλα βέβαια μόνο για τα εργαλεία που διαθέτουν την αντίστοιχη υποδοχή. Στα εργαλεία μπαταρίας οι κατασκευαστές προτιμούν συνήθως την εξάγωνη υποδοχή ¼” που επιτρέπει και τη συγκράτηση του τρυπανιού που υπάρχει στην πίσω άκρη της κατσαβιδόλαμας.



Τρυπάνια για τοίχους



Για τα τρυπήματα σε τοίχους, δάπεδα και οροφές, μπορούν να εφαρμοστούν διάφορες μέθοδοι, ανάλογα πάντα με το υλικό και χρησιμοποιώντας τα ανάλογα τρυπάνια. Κατά την κρουστική διάτρηση σκληρού συμπαγούς υλικού, η ενισχυμένη μύτη σκληρομετάλλου θρυμματίζει το υλικό και τα αποτρυπανίσματα απομακρύνονται από την τρύπα με τη βοήθεια της σπείρας.

Η διάτρηση με περιστροφική λειτουργία, χωρίς κρούση, εφαρμόζεται σε όλα τα πορώδη δομικά υλικά και τα διάτρητα τούβλα. Γι’ αυτές τις εργασίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα κοινά τρυπάνια για πέτρες και μπετόν. Αν και τα καλής ποιότητας τρυπάνια πολλαπλών χρήσεων εξασφαλίζουν ταχύτερη πρόοδο της εργασίας στις διατρήσεις χωρίς κρούση.

Για τα μεγαλύτερα ανοίγματα σε τοίχους, π.χ. για κουτιά πριζών και διακοπτών, χρησιμοποιούνται οι ποτηροκορώνες, οι οποίες υπάρχουν σε εκδόσεις για κρουστική λειτουργία, όπως και για διάτρηση χωρίς κρούση.







Τρυπάνια για μέταλλα και πλαστικά υλικά



Για το τρύπημα μετάλλων χρησιμοποιούνται κυρίως σπιράλ τρυπάνια. Τα τρυπάνια από χάλυβες υψηλής απόδοσης (HSS) είναι κατάλληλα για σίδηρο, κοινούς χάλυβες και μέταλλα ΝΕ (μη σιδηρούχα). Οι ανοξείδωτοι χάλυβες απαιτούν συνήθως τρυπάνια από ειδικά κράματα και που έχουν τροχιστεί με συγκεκριμένο τρόπο. Η επιλογή της ιδανικής γωνίας μύτης στα τρυπάνια για μέταλλα αποτελεί «επιστήμη» για τους επαγγελματίες. Οι ερασιτέχνες μπορούν πάντως να έχουν καλά αποτελέσματα και με την τυπική γωνία των νέων τρυπανιών.

Επειδή τα πλαστικά υλικά είναι συνήθως κακοί αγωγοί της θερμότητας, καλό είναι για τις εργασίες σ’ αυτά τα υλικά να χρησιμοποιούνται τρυπάνια με μεγαλύτερη γωνία μύτης, λιγότερο αιχμηρά δηλαδή. Σημαντικό είναι επίσης το τρύπημα να γίνεται σε χαμηλές στροφές και, αν χρειαστεί, να ψύχεται το υλικό με νερό. Στα μέταλλα, η ψύξη π.χ. με λίγες σταγόνες λαδιού, βοηθά στην αύξηση της διάρκειας ζωής του τρυπανιού.

Ένα πρόβλημα στη διάτρηση των λείων μεταλλικών επιφανειών είναι το γλίστρημα του τρυπανιού, που μπορεί να αφήσει άσχημα ίχνη στην επιφάνεια. Για να αποφύγει κάτι τέτοιο, ο σωστός μάστορας ποντάρει προηγουμένως το σημείο διάτρησης με μεταλλική πόντα.


Τρυπάνια για ξύλο και παράγωγα ξύλου



Στα ξύλα και στα παράγωγα ξύλου χρησιμοποιούνται διάφορα τρυπάνια, ανάλογα με τη διάμετρο της τρύπας που πρόκειται να ανοιχτεί. Το σπιράλ ξυλοτρύπανο με μύτη κεντραρίσματος, πλευρικές κόψεις και σπείρωμα είναι το κλασικό τρυπάνι για μικρές και μεσαίες διαμέτρους. Τα επίπεδα ξυλοτρύπανα χρησιμοποιούνται πολύ συχνά για μεγαλύτερες τρύπες, προσφέρουν όμως σχετικά περιορισμένη ακρίβεια στη διάτρηση.

Πολύ καλύτερα αποτελέσματα δίνουν τα τρυπάνια τύπου Forstner. 



Με τις περιμετρικές ημικυκλικές λάμες ανοίγουν με μεγάλη ακρίβεια απόλυτα στρογγυλές τρύπες. Τα τρυπάνια αυτά τα καταφέρνουν καλά και σε διατρήσεις που φτάνουν μέχρι τις ακμές της ξυλόπλακας. Τέτοιου τύπου τρυπάνια με κοπίδια σκληρομετάλλου ανοίγουν τρύπες με μεγάλη ακρίβεια σε μελαμίνες και άλλες επενδεδυμένες ή πλαστικοποιημένες ξυλόπλακες. 
Και τα δύο αυτά είδη, όπως και τα τρυπάνια για τους χωνευτούς μεντεσέδες, προορίζονται κυρίως για ρηχές, τυφλές τρύπες. 
Σε βαθύτερα τρυπήματα θα πρέπει κάθε τόσο να απομακρύνονται τα ξύσματα.





Βαθιές τρύπες σε καδρόνια και δοκάρια ανοίγονται με πολύ μακριά τρυπάνια, όπως τα λεγόμενα φιδοτρύπανα. Έχουν «αυτοβυθιζόμενη» μύτη και σπείρωμα με τροχισμένες κόψεις, και εξασφαλίζουν γρήγορο τρύπημα, υψηλή ακρίβεια και συνεχή απομάκρυνση των ξυσμάτων από την τρύπα.

 



Πηγή : mastoremata.gr

Βρείτε μας και στο facebook

Πρίονα σε.... δράση

Σχεδόν για κάθε εφαρμογή σχετική με ξυλοκατασκευές, τα χειροπρίονα αποτελούν ένα από τα πλέον απαραίτητα εργαλεία.

Mη νομίζετε ότι μόνο με τη χρήση της ηλεκτρικής σέγας θα έχετε πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα. Σε πολλές εργασίες το κατάλληλο χειροπρίονο επιτρέπει λεπτότερους και ακριβέστερους χειρισμούς. Kαι οπωσδήποτε, η εξαιρετική ποιότητα των σημερινών εργαλείων χειρός, περιορίζει σημαντικά τόσο την προσπάθεια και την κούραση του πριονίσματος, όσο και τις πιθανότητες μικροζημιάς, όπως κάποιου σκισίματος του ξύλου για να πούμε ένα απλό παράδειγμα.

Bασικά τεχνικά χαρακτηριστικά
Aνεξάρτητα αν κινείται με ρεύμα ή με το χέρι, η οδόντωση του πριονιού λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο:
Ξύνοντας το υλικό, αποσπά και απομακρύνει μικρά τρίμματα ξύλου, τα γνωστά μας πριονίδια. Σε αντίθεση με την πλάνη που ξύνει επιφανειακά, το πριόνι διεισδύει βαθιά μέσα στο ξύλο. Tο κάθε δόντι κόβει με την κύρια, μετωπική κόψη του και διώχνει τα πριονίδια προς τα πλάγια της πριονιάς με τις πλευρικές, δευτερεύουσες κόψεις που διαθέτει. Tα δόντια έχουν τη μορφή μιας σειράς τριγώνων των οποίων οι κορυφές βρίσκονται όλες σε μια γραμμή. H απόσταση των κορυφών μεταξύ τους λέγεται βήμα της οδόντωσης. Για κοπές προς τη φορά των νερών του ξύλου, επιλέγεται συνήθως οδόντωση με αρκετά μεγάλο βήμα ώστε να διευκολύνεται η απομάκρυνση των τριμμάτων. Σε τομές κάθετες προς τα νερά του ξύλου όπως και όταν το ξύλο είναι ιδιαίτερα σκληρό, αποδίδει καλύτερα ένα πριόνι με μικρότερο βήμα δοντιών.
Tο σχήμα και οι γωνίες των δοντιών καθορίζουν την απόδοση και τη λειτουργία του πριονιού. Όταν η μετωπική κόψη βλέπει προς εμπρός με μια κλίση περίπου 60ο ως προς την «κορυφογραμμή» των δοντιών, τότε το πριόνι δουλεύει με σπρώξιμο. Όταν βλέπει προς τα πίσω, πάλι σε γωνία 60ο, το πριόνισμα γίνεται με δόντια που έχουν σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, οπότε κόβουν και με σπρώξιμο και  με τράβηγμα.

Tο κλασικό ξυλουργικό χειροπρίονο
Eίναι αυτό με τη μεγάλη και πλατιά εύκαμπτη λάμα και κυκλοφορεί σε τρεις τύπους. O πρώτος είναι για πριόνισμα σύμφωνα με τα νερά του ξύλου. Tο μήκος της λάμας είναι γύρω στα 650 χλσ. και η οδόντωσή του είναι συνήθως 5 PPI (points per inch) δηλαδή πέντε μύτες δοντιών ανά ίντσα. O δεύτερος τύπος είναι για πριονίσματα κόντρα στα νερά, με ίδιου μήκους λάμα περίπου αλλά με 6 έως 8 κορυφές δοντιών ανά ίντσα. Iδανικός για μασίφ ξύλο αλλά όχι τόσο για ξυλόπλακες. Για τις διάφορες πλάκες βιομηχανοποιημένες ξυλείας, π.χ. κοντραπλακέ, υπάρχει ένας τρίτος τύπος με ειδικά διαμορφωμένη οδόντωση.



Aνάλογα με την κάθε εφαρμογή
Mία άλλη κατηγορία πριονιών που χρησιμοποιείται ευρύτατα είναι τα σεγάτσα. Έχουν λεπτότερη λάμα και μικρότερα δόντια. Xαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η ενίσχυση της ράχης με μια γερή μπρούτζινη ή χαλύβδινη λωρίδα που κρατάει ίσια τη λάμα και διευκολύνει τη διείσδυση του πριονιού στο ξύλο. Tα τυπικά σεγάτσα έχουν μήκος λάμας 250 έως 350 χλσ. και οδόντωση 13 έως 15 PPI. Eίναι τα καταλληλότερα πριόνια για κοπές με το φαλτσοκούτι. Mικρότεροι τύποι χρησιμοποιούνται  και για συνδέσεις χελιδονοουράς. (φώτο)
Oρισμένες παραλλαγές πριονιών αυτού του είδους, που προορίζονται για λεπτές κοπές μεγάλης ακρίβειας, έχουν διαφορετικές κυλινδρικές χειρολαβές, όπως και τα γιαπωνέζικα που έχουν συνήθως χειρολαβές από μπαμπού.

 

Χελιδονουρά



Λοξές τομές και φαλτσογωνιές
Yπάρχουν πολλά βοηθητικά εξαρτήματα και συστήματα για τις κοπές σε ορισμένη γωνία. Eκτός από το εξαιρετικά πρακτικό, πασίγνωστο φαλτσοκούτι, υπάρχουν οδηγοί για το χειροπρίονο που ρυθμίζονται ανά 15 μοίρες, καθώς και διάφοροι τύποι επιτραπέζιων ρυθμιζόμενων φαλτσοπρίονων χειρός με προκαθορισμένες διαβαθμίσεις. Aλλά και η λαβή πολλών χειροπρίονων χρησιμοποιείται σαν βοήθημα γωνιάσματος, για 45 και 90 μοίρες.




Tα σκισίματα του ξύλου
H πιο κρίσιμη φάση κατά το κόψιμο σανίδων ή πήχεων είναι όταν το πριόνι βρίσκεται στα τελευταία χιλιοστά της διαδρομής. Eιδικά τα βαριά και τα μακριά ξύλα πρεπει πάντα να υποστηρίζονται με κάποιον τρόπο και να μην αφήνεται να πέφτει κάτω το κομμένο κομμάτι.

Eιδικές τεχνικές και συντήρηση
Oι ειδικές εργασίες κοπής απαιτούν και ειδικά εργαλεία. Ένα πριονάκι χειροτεχνίας για παράδειγμα προορίζεται σχεδόν αποκλειστικά για πολύ λεπτές καμπύλες τομές και όχι για μακριά, ευθύγραμμα κοψίματα. Aντίθετα, τα τοξωτά πριόνια έχουν ευρύτερη γκάμα χρήσεων χάρη στις ανταλλάξιμες πριονόλαμες. Xρησιμοποιούνται για διάφορα υλικά, ακόμα και μέταλλα.




Aνοίγοντας μια τρύπα αρκετά μεγάλη για το πέρασμα της (αποσυναρμολογημένης) πριονόλαμας, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει το πλαισιωτό πριόνι και για στρογγυλά ανοίγματα. Bασική προϋπόθεση για αυτή την τεχνική είναι βέβαια η ύπαρξη αρκετού χώρου για την ελευθερία κινήσεων του πλαισίου.
Eιδικά πριόνια με εξαιρετικά λεπτή οδόντωση χρησιμοποιούνται σε ιδιαίτερα απαιτητικές κοπές.
Έχουν ανταλλάξιμες πριονόλαμες οι οποίες προσαρμόζονται σε ένα στέλεχος-προέκταση της χειρολαβής.
Όσο κι αν είναι εξελιγμένα τα σύγχρονα χειροπρίονα, μία στοιχειώδης συντήρηση είναι απαραίτητη. Mετά από κάθε χρήση, τα κατάλοιπα της ρητίνης, του βερνικιού ή της κόλλας που έχουν κολλήσει στην οδόντωση πρέπει να απομακρύνονται με λίγο νέφτι και μετά να αλείφεται η λάμα με γράσο ή με βαζελίνη, για προστασία από την υγρασία και τη σκουριά.

Ποιο πριόνι για ποια εργασία
Tα χειροπρίονα επιτρέπουν πολύ πιο εξειδικευμένες επιλογές σε σύγκριση με τα αντίστοιχα ηλεκτρικά, γι’αυτό και γίνονται όλο και πιο δημοφιλή στους ερασιτέχνες μάστορες. Tο κλασικό ξυλουργικό χειροπρίονο και το σιγάτσο σε συνεργασία με ένα απλό φαλτσοκούτι, καλύπτουν τις περισσότερες εφαρμογές στις διάφορες ξυλοκατασκευές. Σε αυτά θα πρέπει κανείς να προσθέσει το μυτερό πριόνι για τα ανοίγματα σε ξυλόπλακες, ένα πριόνι με πλαίσιο και ανταλλακτικές πριονόλαμες για ξύλο και για μέταλλο, ίσως και κάποια ακόμα ειδικά μοντέλα, όπως το πριονάκι για καπλαμάδες ή το ειδικό πριόνι της χειροτεχνίας.


Πρακτικές συμβουλές

Xαράξτε λίγο το υλικό στο ξεκίνημα του πριονίσματος χρησιμοποιώντας τον αντίχειρα σαν οδηγό. Δώστε, όμως τη δέουσα προσοχή.

Aρχίζετε με λίγες απότομες πριονιές με το εμπρός μέρος της οδόντωσης και μετά γέρνετε τη λάμα κανονικά και συνεχίζετε.

Mε τις ακμές της χειρολαβής πολλών χειροπρίονων, μπορείτε να σημαδέψετε κοπές για γωνίες 90 και 45 μοιρών.

Συγκρατήστε με το χέρι το κομμάτι του ξύλου πριν κοπεί εντελώς γιατί αλλιώς κάποιες ίνες θα ξεφτίσουν με το πριόνισμα.

Για να κόψετε πολύ μικρά κομμάτια, στερεώστε ένα σιγάτσο στον πάγκο εργασίας και κρατήστε τα με τα δύο χέρια.

Στις διαμήκεις κοπές το υλικό έχει την τάση να μαγκώνει τη λάμα. Κάτι τέτοιο θα το αποφύγετε με μία μικρή σφήνα.

Mε το φαλτσοκούτι πραγματοποιείτε κοπές ορθογώνιες ή σε γωνία 45 μοιρών και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Όταν είναι δύσκολο το κράτημα του αποκόμματος, προλαβαίνετε το σκίσιμο με την προσθήκη βοηθητικού ξύλου.

Mε ένα βοηθητικό ξύλο τοποθετημένο από κάτω κόβετε και πολλούς λεπτούς πήχεις μαζί, χωρίς να κινδυνεύουν να σχιστούν.

Σε μεγάλες ξυλόπλακες κόβετε εύκολα τα στρογγυλά ανοίγματα με τρυποπρίονο, ακόμα και με ακτίνα 50 χλσ.

Tο πριόνι με ξύλινο πλαίσιο μπορούν να το χειριστούν και δύο άτομα. Tο χρησιμοποιείτε και για καμπύλες κοπές, οι οποίες κατά κανόνα θέλουν επιδέξιους χειρισμούς.

Λεπτοπρίονα αυτού του τύπου εισχωρούν εύκολα στο υλικό χωρίς να πρέπει να προηγηθεί τρύπημα.


mastoremata.gr

Αντιμετώπιση μικρών ζημιών και προβληματικών σημείων στις ξύλινες επιφάνειες !! (wood tips)

Τα έπιπλα χρειάζονται πολλές φορές όχι μόνο φροντίδα αλλά και κάποιες διορθωτικές επεμβάσεις από εσάς.

Η όμορφη εικόνα του μασίφ ξύλου είναι κρίμα να χαλάει από μικροφθορές, γδαρσίματα κλπ. Αλλά μπορεί και το ίδιο το ξύλο να παρουσιάσει ξεκολλημένους ρόζους, ανασηκωμένες ίνες ή άλλα επιφανειακά ελαττώματα.Αυτά όλα «θεραπεύονται» με λίγες ώρες δουλειάς, χωρίς ακριβά υλικά.

Τρύπες από ρόζους

Οι ρόζοι αξιοποιούνται καμιά φορά σαν ενδιαφέροντα διακοσμητικά στοιχεία. Με τον καιρό όμως τυχαίνει να χαλαρώσουν και να βγουν από τη θέση τους δημιουργώντας πρόβλημα. Θα πρέπει τότε να αφαιρέσετε το ρόζο και να συμπληρώσετε το κενό με μία τάπα. Θα βρείτε εύκολα τέτοιες στρογγυλές τάπες στα καταστήματα ξυλείας.

Δώστε όμως πολλή προσοχή στην απόχρωση και τα φυσικά νερά, που θα πρέπει να ταιριάζουν απόλυτα στη δική σας ξύλινη επιφάνεια. Αφού ομαλοποιήσετε την τρύπα χρησιμοποιώντας το κατάλληλο τρυπάνι Forstner, κολλήστε μέσα την ξύλινη τάπα. Ακολουθεί βέβαια, όταν η κόλλα στεγνώσει, μια επιμελημένη λείανση.

Ξεραμένο ρετσίνι
Μερικά ξύλα εκκρίνουν ρητίνες που σκληραίνουν και δημιουργούν  λεκέδες. Αν δεν καθαρίζονται με νέφτι ή διαλυτικό, το καλύτερο είναι να αφαιρέσετε το κομμάτι αυτό του ξύλου και να ενθέσετε ένα νέο.

Αυτό θα πρέπει να ταιριάζει όχι μόνο με τα νερά αλλά και με το βαθμό της ξήρανσης, την απόχρωση και γενικότερα τη δομή του παλιού. Απαραίτητο επίσης είναι, με μια δοκιμαστική επάλειψη, να διαπιστώσετε πώς θα αντιδράσει στο βερνίκι με το οποίο θα περάσετε την επιφάνεια.

Σπασμένες άκρες και γωνίες
Επιδιορθώνονται με υλικό δύο συστατικών, αφού όμως γίνει ένα πρόχειρο ξύλινο καλούπι. Την εσωτερική επιφάνεια του καλουπιού την κερώνετε για να μην κολλήσει το γεμιστικό υλικό. Σταθεροποιείτε το καλούπι, με την κερωμένη επιφάνεια προς το σημείο επισκευής, και ετοιμάζετε το υλικό των δύο συστατικών.

Γεμίζετε προσεκτικά με τη σπάτουλα τα κενά στα σπασμένα σημεία και αφήνετε το υλικό να στεγνώσει καλά. Αφαιρείτε μετά το πρόχειρο καλούπι και τραβάτε με το τριβείο ή με το χέρι τις επισκευασμένες επιφάνειες. Ολοκληρώνετε με τη συνηθισμένη διαδικασία φινιρίσματος.

Βρέξιμο πριν το τρίψιμο
Προετοιμάζοντας μια ξύλινη επιφάνεια για βάψιμο ή βερνίκωμα, χρειάζεται ένα ελαφρό προκαταρκτικό βρέξιμο. Με το βρέξιμο οι ίνες του ξύλου ανορθώνονται και, όταν στεγνώσουν, κυριολεκτικά «ξυρίζονται» με το τρίψιμο. Έτσι είναι εξασφαλισμένη η επιτυχία του φινιρίσματος που θα επακολουθήσει.


Βήματα :



Έχει σημασία να μην αφήσουν κανένα ίχνος οι επιδιορθώσεις που θα κάνετε στις ξύλινες επιφάνειες. Διαλέξτε λοιπόν με προσοχή τα υλικά και τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσετε.

Αποβάλλοντας την υγρασία του, το ξύλο παρουσιάζει κάποτε ίνες και φλεβώσεις που τείνουν να ανασηκωθούν από την επιφάνεια. Στις περιπτώσεις αυτές, υποβοηθάτε λίγο στο ανασήκωμα…

… και περνάτε λίγη κόλλα από κάτω. Μετά πρεσάρετε γερά με ένα σφιγκτήρα και έναν ξύλινο τάκο. Για να μην κολλήσει ο τάκος στο ξύλο, βάλτε ενδιάμεσα ένα κομμάτι χαρτί.

Είναι φανερή η διαφορά μεταξύ ενός χαλαρωμένου ρόζου από κλαδί και ενός που έχει παραμείνει συμπαγής. Ο χαλαρωμένος ρόζος είναι πολύ αντιαισθητικός και πρέπει να αφαιρεθεί.

                                     -----------------------------




Ανοίγετε τυφλή τρύπα με τρυπάνι Forstner και με το ηλεκτροδράπανο σταθεροποιημένο στην επιτραπέζια βάση του. Φροντίστε το βάθος της τρύπας να ανταποκρίνεται στο πάχος της τάπας.

 τρυπάνι forstner

Ξύλινες τάπες υπάρχουν σε διαμέτρους από 15 έως και 50 χλσ. Βάλτε κόλλα και σφηνώστε την τάπα στην τρύπα. Σκουπίστε αμέσως την κόλλα που ξεχείλισε. Μετά τρίψτε με το τριβείο.

 ξύλινες τάπες !!

Σε σημεία με σημάδια και λεκέδες ή ξεραμένο ρετσίνι χρειάζεται «σκάψιμο» με τη φρέζα, για την καθοδήγηση της οποίας φτιάχνετε ένα αυτοσχέδιο, πρόχειρο καλούπι.

Αποτυπώνετε σε ένα χαρτί το σχήμα της ένθεσης που θα πρέπει να γίνει και το μεταφέρετε στο νέο ξύλο. Προσέξτε να συμπέσουν απόλυτα τα νερά του με τα νερά της επιφάνειας.

Κόβετε το ένθεμα ελάχιστα μεγαλύτερο από το άνοιγμα. Βάζετε κόλλα και στο άνοιγμα και στο κομμάτι του νέου ξύλου και πραγματοποιείτε την ένθεση με το σφυρί και έναν τάκο.

Μια σπασμένη γωνία διορθώνεται με το ειδικό γεμιστικό υλικό δύο συστατικών. Θα χρειαστεί όμως να κατασκευάσετε ένα πρόχειρο καλούπι για τη μορφοποίηση του υλικού.

                         
                                              -------------------------------------------------




Περάστε με κερί ή παρκετίνη το εσωτερικό του καλουπιού. Σταθεροποιήστε το καλούπι στη θέση του με σφιγκτήρες και συμπληρώστε με το γεμιστικό υλικό τη σπασμένη γωνιά.

Οι ξύλινες επιφάνειες τρίβονται και καθαρίζονται καλύτερα αν πρώτα υγρανθούν ελαφρά. Χρησιμοποιείτε 220άρι γυαλόχαρτο και τρίβετε πάντα προς την κατεύθυνση των ινών του ξύλου.

                               
                                                -----------------------------------------------





Στην εικόνα φαίνεται καθαρά η διαφορά μεταξύ μιας επιφάνειας που δεν τρίφτηκε σωστά και παρουσιάζει κάποια τραχύτητα και μιας άλλης επιφάνειας, σωστά επεξεργασμένης.



Παρατηρήσεις :

Για τα βαθουλώματα
Σε επιφάνειες μαλακών ξύλων, παρατηρούνται συχνά βαθουλώματα από την πίεση σφιγκτήρων ή από χτυπήματα.
Πολλές φορές ειδικά σε μετακομίσεις πέφτει κάτι πάνω σε μία ξύλινη επιφάνεια και κάνει βαθούλωμα. Εμείς θα σας δείξουμε έναν πολύ απλό τρόπο για το πως να επαναφέρετε το ξύλο στην αρχική του μορφή.




Βρέχοντας το σημείο με ένα σφουγγάρι, κάνετε τις ίνες του ξύλου να φουσκώσουν και να ανασηκωθούν.

Ρίξτε λίγο νερό πάνω στο βαθούλωμα. Όχι και πάρα πολύ. Ίσα να καλύψει το βαθούλωμα
Σκεπάστε το με το πανί/ χαρτί. Τη συγκεκριμένη στιγμή βέβαια θα φανεί ότι απορροφάει το νερό αλλά δεν πειράζει.

Τώρα με το σίδερο σας στην υψηλότερη θερμοκρασία, πιέστε το και κάντε μικρές κινήσεις πάνω κάτω και γύρω γύρω. Συνεχίστε μέχρι να στεγνώσει το πανί εντελώς. Δεν θα πάρει πολύ.

Αυτή τη στιγμή οι ίνες του ξύλου απορροφούν το νερό και επανέρχονται στην αρχική τους μορφή

   




Με την απότομη υπερθέρμανση του σιδερώματος, οι ίνες παραμένουν εξογκωμένες εξαφανίζοντας το βαθούλωμα. Μετά, λειαίνετε !!!!



Έμεινε τίποτα ???





πηγή : mastoremata.gr & palletino.gr 

Bίδες και κατσαβιδόλαμες !!! Προσοχή στο τι επιλέγουμε !!

Bίδες και κατσαβιδόλαμες

Απαραίτητη η τέλεια εφαρμογή!

Φαγωμένες μύτες και κατεστραμμένες κεφαλές βιδών είναι φαινόμενα που συνήθως οφείλονται σε άστοχη επιλογή εξαρτήματος.

Ορισμένες φτηνές κατσαβιδόλαμες δημιουργούν κάθε τόσο προβλήματα καταστρέφοντας τα κεφάλια των βιδών, αλλά και την καλή διάθεση εκείνου που μαστορεύει. Αξίζει τον κόπο να δίνετε περισσότερη προσοχή στην αγορά αυτών των μικρών εξαρτημάτων!

Πριν όμως αρχίσετε να γκρινιάζετε για την κακή ποιότητα και αναξιοπιστία μιας κατσαβιδόλαμας, βεβαιωθείτε ότι είναι αυτή που ταιριάζει στην συγκεκριμένη βίδα.

Προσοχή στο είδος της σταυρωτής εγκοπής!
Ενώ είναι εύκολο να ξεχωρίσετε τη βίδα με την απλή εγκοπή από εκείνη με τη σταυρωτή, δεν είναι καθόλου απίθανο να σας ξεφύγει η διαφορά μεταξύ μιας βίδας Phillips με τη σταυρωτή εγκοπή PH και μιας βίδας Pozidrive -έστω με κάποια φθορά- το αντίθετο όμως, δεν πρέπει ποτέ να επιχειρείται. Οι επιπλέον ακμές και η διαφορετική γωνία των πλευρών εμποδίζουν τη μύτη να πιάσει σωστά στη σταυρωτή εγκοπή μιας βίδας Phillips, οπότε η μύτη σχεδόν αχρηστεύεται, αν συνεχιστεί η προσπάθεια.

Για διαφορετικά μεγέθη βιδών χρειάζονται και διαφορετικές κατσαβιδόλαμες, έστω κι αν οι κεφαλές έχουν ίδιου είδους εγκοπές. Το καλύτερο είναι, πριν από το βίδωμα, να δοκιμάσετε, αν η μύτη ταιριάζει απόλυτα στην εγκοπή. Και για να έχετε πλήρη την αίσθηση της προσαρμογής, κάντε αυτήν τη δοκιμή με το χέρι, τοποθετήστε δηλαδή τη μύτη στην εγκοπή κρατώντας την με τα δάχτυλα σας, όχι σφιγμένη στο εργαλείο.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τις βίδες με ίσια εγκοπή. Το πλάτος και το πάχος τής λάμας πρέπει να ταιριάζουν ακριβώς στην εγκοπή. Αν και για τις βίδες αυτές που δεν προσφέρουν αρκετή ευχέρεια κεντραρίσματος, η χρήση τού επαναφορτιζόμενου κατσαβιδιού ή δραπανοκατσάβιδου δεν είναι και τόσο αποτελεσματική.

Τα καλά εξαρτήματα έχουν το σήμα τού κατασκευαστή
Κάποιοι κατασκευαστές φτηνών εξαρτημάτων αλλά και φτηνών βιδών, δεν ακολουθούν πιστά τα διεθνή πρότυπα. Το αποτέλεσμα είναι η κακή εφαρμογή τής κατσαβιδόλαμας στην κεφαλή της βίδας και η γρήγορη φθορά και τού εξαρτήματος και τής βίδας.

Η καλής ποιότητας κατσαβιδόλαμες δεν είναι χαρακτηρισμένες μόνο με τα στοιχεία τού τύπου και τού μεγέθους, όπως π.χ. PH2, αλλά και με στοιχεία τού κατασκευαστή. Ξεχάστε, λοιπόν, τα «no name» προϊόντα τα οποία αποφεύγει να αναγνωρίσει ακόμη και ο ίδιος ο κατασκευαστής τους. Αν το εξάρτημα σπάσει ξαφνικά και διασκορπιστούν τα επικίνδυνα θραύσματα, δεν ξέρετε ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες ούτε ποιος μπορεί να είναι ο υπεύθυνος.

Η επιλογή της κατάλληλης κατσαβιδόλαμας (bit)
Για απλά βιδώματα σε ξύλο αρκούν τις περισσότερες φορές οι συνηθισμένες λάμες μεσαίας κατηγορίας, οι οποίες στην κοντή έκδοσή τους στοιχίζουν από 0,50 έως 1,50 ευρώ. Ακριβότερες λάμες που αντέχουν σε πολύ υψηλές ροπές και φορτίσεις προορίζονται κυρίως για βιδωτές συνδέσεις μετάλλων. Είναι κρίμα να επιβαρυνθείτε με τη διαφορά τού κόστους, όταν πρόκειται για βιδωτές συνδέσεις ξύλων ή για κοινά βιδώματα με ούπατ.

Στην ακριβότερη κατηγορία ανήκουν και οι κατσαβιδόλαμες με επίστρωση τιτανίου. Στοιχίζουν 2-3 φορές περισσότερο, αλλά έχουν και 3-4 φορές μεγαλύτερη αντοχή και διάρκεια ζωής. Προσέξτε, όμως, γιατί κυκλοφορούν και απομιμήσεις βαμμένες με χρυσό χρώμα, δήθεν τιτανίου. Μία αγορά τέτοιου είδους θα απέβαινε σίγουρα μάταιος κόπος και χρήματα. Και βεβαία μην έχετε αξιώσεις ποιότητας από ένα σετ «τιτανίου» των 30 τεμαχίων που θα το βρείτε σε τιμές κάτω των 5 ευρώ.

Μύτες διαμαντέ και σκληρομετάλλου
Αυτές οι επιστρώσεις εξασφαλίζουν την πολύ καλή «αγκίστρωση» στην κεφαλή τής βίδας και σχεδόν αποκλείουν τα γλιστρήματα στις υψηλές στροφές. Η επιβάρυνση με μεγαλύτερο κόστος, λοιπόν, έχει νόημα μόνο, αν προβλέπετε ότι θα κάνετε πολλά βιδώματα με μεγάλη ροπή στρέψεως.

Στις περιπτώσεις αυτές η τραχύτητα της επιστρωμένης μύτης θα σας διευκολύνει πολύ, γιατί η πίεση που απαιτείται είναι σαφώς λιγότερη, αλλά και οι φθορές περιορίζονται στο ελάχιστο. Πάντως αυτό που ισχύει είναι ότι για βιδώματα που απαιτούν πολύ υψηλές ροπές στρέψεως είναι καλύτερα να χρησιμοποιούνται οι βίδες Torx με την αστεροειδή εγκοπή !!!


Βίδες συστήματος Torx

  

Οι βίδες αυτές διακρίνονται από την εξαγωγική αστεροειδή εγκοπή τους. Είναι ένα σύστημα που επιτρέπει τη μετάδοση 5 φορές περίπου υψηλότερης ροπής στρέψεως και αποκλείει το γλίστρημα της μύτης από την κεφαλή τής βίδας.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια το σύστημα Torx εφαρμοζόταν κυρίως στις κατασκευές αυτοκινήτων, η χρήση του όμως διευρύνθηκε σε πολλούς άλλους τομείς.

Διατίθεται σε έξι μεγέθη με τους κωδικούς Τ10, Τ15, Τ20, Τ27, Τ30 και Τ40.


Εξασφαλίζει τέλεια εφαρμογή τής μύτης αλλά δεν είναι τόσο πρακτικό για πολλά συνεχή βιδώματα, γιατί δεν υπάρχει κάποιο «αυτοκεντράρισμα» όπως στα άλλα συστήματα και η εφαρμογή καθυστερεί λίγο. Πάντως, η επιλογή τής σωστής βίδας εξαρτάται από τον σκοπό χρήσης της.


Αγοράζοντας κατσαβιδόλαμες


Όλα σχεδόν τα συστήματα προσφέρονται και σε σετ. Επειδή για διάφορα μεγέθη βιδών χρειάζονται κατσαβιδόλαμες ποικίλων μεγεθών, η αγορά ενός τέτοιου σετ αποδεικνύεται συνήθως συμφέρουσα αρκεί να είναι στην σωστή ποιότητα !!
 




Η ύπαρξη ενός χαρακτηριστικού αναγνώρισης του κατασκευαστή είναι σημαντική. Τα εξαρτήματα καλής ποιότητας, εκτός των κωδικών είδους και μεγέθους, αναγράφουν τη φίρμα, τα αρχικά ή ένα σύμβολο του κατασκευαστή !!





Ό, τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Ειδικά όταν δεν υπάρχει σήμα τού κατασκευαστή, πρέπει να δυσπιστεί κανείς στις μύτες «τιτανίου» σε τιμές ευκαιρίας. Κατά κανόνα δεν αξίζουν τα λεφτά τους.

Το ιστολόγιο και στο facebook !!

Mπάρες ασφαλείας για προστασία σπιτιού (protect home)

Τα μέτρα για την αντικλεπτική προστασία περιορίζονται συνήθως στην εξώπορτα. Προφυλάξεις όμως χρειάζονται και σε άλλα σημεία.

Οι πολύπλοκες κλειδαριές και τα άλλα αντικλεπτικά συστήματα, εξοπλίζουν κατά κανόνα τις εξώπορτες των σπιτιών και των διαμερισμάτων. Πολλές φορές όμως υπάρχουν δευτερεύουσες πόρτες με παλιές κλειδαριές οι οποίες αποτελούν προσφιλές στόχους για τους διαρρήκτες.

Η τοποθέτηση μιας κλειδαριάς με κύλινδρο ασφαλείας και η συναρμολόγηση ενός ενισχυμένου αντικρύσματος στο πλαίσιο της πόρτας, εξασφαλίζει αυξημένη αντίσταση σε απόπειρες διάρρηξης με σχετικά ελαφριά διαρρηκτικά εργαλεία. Σε μια κάπως απόμερη όμως, είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθούν ισχυρότερα και βαρύτερα μέσα όπως γρύλοι φορτηγών και υδραυλικές πρέσες, οπότε ούτε η καινούρια κλειδαριά μπορεί να αποτρέψει την εισβολή.

Αν και κάπως πρωτόγονες, οι παραδοσιακές μπάρες που πιάνουν όλο το φάρδος της πόρτας και συρταρώνουν στην κάσα και από τις δύο μεριές, δυσκολεύουν πολύ τις προσπάθειες των ανεπιθύμητων επισκεπτών. Αν σας φαίνονται ακριβές οι μεταλλικές μπάρες μπορείτε να προτιμήσετε μια ξύλινη μπάρα που πιάνει δεξιά  – αριστερά σε μεταλλικά ελάσματα.

Θα χρησιμοποιήσετε ένα καδρονάκι τετράγωνης διατομής 70×70 χλσ. για να περισσεύει λίγος χώρος για τις κεφαλές των βιδών. Το μήκος του καδρονιού πρέπει να είναι τόσο ώστε να ξεπερνάει την κορνίζα της πόρτας και από τις δύο πλευρές. Ακριβώς στη μέση, ανοίγετε στο καδρόνι μαι τρύπα με διάμετρο 2 χλσ. μεγαλύτερη από την εξάγωνη βίδα που θα χρησιμεύει σαν άξονας περιστροφής της μπάρας.

Μπάρα χωρίς κλείδωμα
Πρόκειται για ένα είδος διπλού σύρτη. Δύο γλώσσες σπρώχνονται προς τα έξω και συρταρώνουν στα αντικρίσματα. Το περιθώριο τους μπορεί να ρυθμιστεί για πόρτες από 850 έως 1000 χλσ.. Οι δυο βάσεις βιδώνονται σε μεταλλικές πόρτες με λαμαρινόβιδες και σε ξύλινες με βίδες Spax.Οι θέσεις για τα αντικρίσματα υπολογίζονται με βάση τη διαδρομή της κάθε γλώσσας. Το βίδωμα γίνεται με ειδικές βίδες και ούπα και στο τέλος στερεώνονται και η «κασέτα» της κάθε  γλώσσας.

Μεταλλική μπάρα με κλειδαριά ασφαλείας
Ένας θωρακισμένος διπλός σύρτης με κλειδαριά ασφαλείας ανεβάζει οπωσδήποτε σημαντικά το επίπεδο της αντικλεπτικής προστασίας. Οι δυο γλώσσες κινούνται από έναν «αφαλό» ασφαλείας και μανταλώνουν σε αντικρίσματα ή και μέσα στην τοιχοποιία αν η θέση της πόρτας το επιτρέπει.. Το σύστημα αυτό αποτρέπει την ανύψωση της πόρτας και την παραβίαση της προς τα μέσα ή προς τα έξω. Ειδικές τάπες προστατεύουν τις βίδες από το τρύπημα που συχνά επιχειρούν οι διαρρήκτες. Μια παραλλαγή του συστήματος έχει γλώσσα μόνο στην πλευρά της κλειδαριάς ενώ στην άλλη άκρη λειτουργεί με μεντεσέ κάτι που κάνει τον χειρισμό πολύ πιο εύκολο.

Βήματα :

Δεν είναι πολλά τα υλικά που χρειάζονται για να «αμπαρώσετε» μια πόρτα με τρόπο παραδοσιακό, αλλά εξαιρετικό και αποτελεσματικό και καθόλου δαπανηρό.

Ανοίξτε στην πόρτα την τρύπα για τον άξονα, περάστε απ’ έξω την εξάγωνη βίδα (πάχους 12 χλσ.) και στερεώστε από μέσα τη μπάρα με ροδέλα, παξιμάδι και κόντρα παξιμάδι.

Η μπάρα, της οποίας έχετε πρώτα στρογγυλέψει λίγο τις ακμές, πρέπει να περιστρέφεται ελεύθερα στη βίδα. Με το αλφάδι, σημειώνετε στις άκρες τις αντίστοιχες θέσεις των στηριγμάτων.

Το ενα μεταλλικό στήριγμα θα βιδωθεί με το άνοιγμα προς τα κάτω και το άλλο με το άνοιγμα προς τα πάνω. Σημαδεύετε στον τοίχο τα σημεία που θα τρυπήσετε για τα ούπατ.

Βιδώστε τα μεταλλικά στηρίγματα με εξάγωνες βίδες 8×80 χλστ. Δοκιμάστε την περιστροφή της μπάρας και αν χρειάζεται, ρυθμίστε ανάλογα τα (αντίστροφα βιδωμένα)

σας περιμένουμε και στο facebook

*προστέθηκε στο ιστολόγιο νέα ενότητα με "tips"

straight line with grommet !!! τραβήξτε ευθεία γραμμή με την βοήθεια μιας ροδέλας !!

Ολοι μας γνωρίζουμε να τραβάμε ίσιες γραμμές σε σανίδα ως σημάδι για κόψιμο με την βοήθεια του..... δάχτυλου !!  

Ορίστε άλλος ένα τρόπο να κάνετε το ίδιο με την βοήθεια ροδέλας !! 

θέλετε 1 εκατοστό.... θα πάρετε ροδέλα που το στεφάνι της να είναι 1 εκατοστό !! 

θέλετε 2 εκ. ?? Θα πάρετε ροδέλα 2 εκατοστών κ.ο.κ !!

Στο εμπόριο υπάρχουν πληθώρα νούμερα ροδέλας !!! 

Βασική προϋπόθεση βέβαια για να το πετύχουμε αυτό.... θα πρέπει να ακουμπάμε την σανίδα μας σε ένα σταθερό και ευθεία αντικείμενο. είτε μια ίσια πήχη είναι αυτό... είτε ένας ίσιος τοίχος !!! 

Εγώ σας δείχνω τον τρόπο στον οδηγό του Ρούτερ μου !!!  

Δείτε το Βίντεο σε HD ποιότητα :

Βρείτε μας και στο facebook !!

find us facebook !!